هخامنشیان (617) : نجس خواری ( شراب خواری ) امری رایج در ایران باستان

نجسخواری (شرابخواری) ، امری رایج در ایران باستان

هخامنشیان (بخش617)

قبلا درباره شرابخواری در ایران باستان و خصوصا توسط هخامنشیان ، مطالب زیادی آوردیم ، که آن مطالب زیاد ، تنها بخشی کوچک از اسناد فراوان کتیبه ها و کتب تاریخی در این زمینه هستند . برای مطالعه آن مطالب می توانید به کتب متعدد معتبر تاریخی منجمله  "امپراتوری هخامنشی" پروفسور پیر برایان ، "داریوش و ایرانیان" والتر هینتس ، "ایران باستان" حسن پیرنیا و ... مراجعه کنید . 

نیز به 

baastan.blog.ir

تحت موضوع " مطالب اختصاصی با موضوع کوروش ، داریوش و هخامنشیان" رجوع کنید ؛ که مطالب مستند ما برگرفته از کتب تاریخی آمده است . 

اکنون به سندی اشاره می کنیم درباره رایج بودن شرابخواری در بین کردوخ های ایران باستان :

" ... وقتی که یونانی ها حرکت کردند تا از تپه به زیر آمده به یونانی هایی که حاضر به جنگ بودند ملحق شوند ، کردوک ها با جمعیت زیاد و بی نظم پیش رفتند و همین که به بالای تپه ای که گزنفون تخلیه کرده بود رسیدند ، به غلطانیدن سنگ مشغول شدند و در این موقع پای یکی از یونانی ها شکست . یونانی ها پس از آن ، همه در یک جا جمع شده ، در خانه های خوب (کردوخ ها) منزل کردند و آذوقه ی فراوان یافتند . شراب در اینجا بقدری زیاد بود که اهالی آن را در آب انبارهای ساروجی ریخته بودند . "

منبع : حسن پیرنیا ، ایران باستان ، جلد دوم ، انتشارات افراسیاب ، چاپ نهم ، ص 968

تذکر : این قضیه - که از کتاب نقل کردیم - مربوط به زمانی است که یونانیان متحد کوروش صغیر ، پس از شکست و قتل او توسط اردشیر ، راه بازگشت از پایتخت ایران به سمت یونان را در پیش گرفته اند ؛ و پس از مدتی به منطقه کردوخ های ایران رسیده اند . 

مطلب زیر هم برگرفته از همان کتاب و مجددا مربوط به زمان حرکت یونانی ها از داخل ایران به سمت یونان ، در دهات ارمنستان و اطراف آن است (که جزیی از ایران بودند) :

" ... پولیکرات آتنی چند نفر سپاهی برداشته به دهی (ایرانی) که سهم گزنفون افتاده بود درآمد و دید تمام اهل ده با کدخدایشان حاضرند ...

(مردم ده) آبجو را در خمره هایی ریخته بودند به حدی که تا لب آن می رسید ... 

(کدخدا) برای اینکه حسن نیت خود را بنماید ، محل هایی را که در آن شراب پنهان کرده بودند نشان داد ...

وقتی که سربازی می خواست به سلامتی رفیقش بیاشامد او را به سر خمره می برد و چنانکه گاو آب می خورد ، آب جو را می بلعید ... "

حسن پیرنیا ، ایران باستان ، جلد دوم ، انتشارات افراسیاب ، چاپ نهم ، صص 977 - 976

 ###############

کانال حقیقت

https://telegram.me/haghighat1357